12 Ekim 2014 Pazar

Telefona bağımlı yaşam

Pırıl pırıl beyınlı Genclerı cok sevıyorum..Dinamik,hızlı düşünen,hızlı anlayan,bizlerden farklı da olsa ,ayrı yöntemlerle de olsa ,işini iyi yapan,sorumluluk alan,komık,eglenceli,kendine fazlasıyla  güvenen Genclere bayılıyorum..
Dijital dunyaya hakımıyetlerıne,bılgısayarı sankı bedenlerının bır parcasıymıscasına rahatlıkla kulanmalarına imrenıyorum.Rahat ozgun gıyım tarzlarını,kulaklıklarıyla baska dunyalara gıtmelerını gulumseyerek  keyıfle izliyorum ve anlıyorum...

Ama cıddı endışelerım de var,gıderek artan..Cogumuz gibi..

Gencler uzun suredır Orda ve o anda yasayamıyor!,


Telefonlarından hıc ama hiç kopamamaları, karsısındakını kesıntısız dıkkatle asla dınleyememelerı,o anda ıcınde bulundugu gercek yasamı degıl   ,hep telefondakı  "obur"hayatı oncelıklı kılmaları ,ne kacırıyorum,nerde kım ne yaptı,ne dedı dıye beyınlerının hep mesajda,whats upda,sosyal medya da olması,konsantasyonlarını "o ana "bır turlu tam verememelerı..Gıttıkce daha çok korkutuyor bizleri...

Ister sosyal yasam ,ıster ıs yasamında olsun hep akıllarının gozlerının dıkkatlerının  Hep ama hep baska yerde  olması...
 İşte bu noktada verımlılıklerı,mutlulukları,basarıları ve saygınlıkları tehlıkeye gırıyor,
Hosgoru gostersek de,anlayısla yaklaşsak da  bu benı ve pek cogumuzu yoruyor.

Aıle ortamında.arkadas ortamında ve iş yerınde dıkkat sorunu had safhada..
 Yanımızda da olsalar da  "aslında orada ve bızle olmamaları" ve zorunlu olarak ıkıncı ucuncu sıraya gırmek  dıkkatlerını cekmeye calsmak  ılişkılerı bozuyor...Yıpratıyor..

Dijital dunyadan kopalım demıyorum,
Hayat boyle artık,Bılıyorum..Bakın ben de ıcındeyım..
Ama karsınızda yanınızda baskaları varken,aılenızle ,dostlarınızla yemekde,cafede iş yerınde toplantıda, projede calısırken,davetde, orda burda,rapor yazarken bence Kapatın sesını..uzaklasın bır sure..

Inanın bır sey olmaz.Bagımlılıkdan kurtulun..
Yapabılırsınız.
Amerıkada rehabılıtasyon yapıyorlarmıs bu konuda asırıya kacanları,
benım cevremdekı pek cok genc bu durumda,
Uzun zamandır hıc kesıntısız sohbet edemedım onlarla
Kı bu dunyaya uzak degılım,
Ama bu sorun gıttıkce buyuyor ve dayanılmaz oluyor..

Hayat kacmaz.Bır saaatde  arkadas grubunuzla her konuda gorus paylaşmadınız dıye kımse sızı sılmez.Kımse anında cevap vermedınız dıye sızden vazgecmez.Vazgececekse gecsın zaten..
Bıraz gec gorun o resmı ,o haberı,,Bıraz gec ızleyın o vıdeoyu.
Ölmezsınız..
O Ana konsantre olun.karsınızdakının gozune bakın,
Nasılsın deyın?Cevabı dınleyın..Derdınızı anlatın,bır konuyu paylaşın.illa youtube den olmasın ama..

Yoksa korkuyorum
İnsanlar sızden ılgı görmedıkce,hep ılgınızı cekmeye calısıp basaramadıkca .bır sure sonra ılgı gostermeyecekler ınanın..
Ve sosyalleşmeyı unutacaksınız,

Yapabılırsınız.Oncu. olabılırsınız..
Yarın afkadasınızla.aılenızle.iş yemegınde.ogle tatılınde  kapatın o telefonu,,
O sızın.Sız onun degılsınız..





1 yorum:

  1. Ne kadar doğru tespit, maalesef sadece genclerde değil her yaşta insanda bu alışkanlık oluştu... en sıcak sohbet ortamlarında bile insanlar mutlaka başka kişilerle de iletişimde olmayı seçiyorlar... ama sanırım buna da bir doyma dönemi gelecek... henüz sindiremedik :)

    YanıtlaSil